Laatst zat ik wat ontgoocheld op de bank bij ons thuis. Ik dacht bij me zelf: “ze vindt het niks, ze begrijpt het niet en ze waardeert het nog minder.” Ik had net een vlammend enthousiast verhaal verteld over mijn werk als christencoach. Ik ben daar zelf erg enthousiast over en het groeit ook nog steeds.  Als ik erover vertel stijg ik haast op en raak ik soms zelfs wat geëmotioneerd.

“Mijn hoofd zit een beetje vol”, onderbreekt mijn vrouw me. Ik ben helemaal verbaasd en hevig teleurgesteld. “Huh??” Ik ontwaak met een klap uit mijn roes van enthousiasme.

“Tja, ik geef het maar even aan, want ik kan er niet goed naar luisteren”, legt mijn vrouw droogjes uit. Als we er nog even over doorpraten, blijkt dat mijn vrouw niet altijd in de stemming is om mijn diepe zielenroerselen te beluisteren. Ze heeft er überhaupt niet zoveel mee als ik.
Hmmm. Ik baal er op dat moment best wel van, als ik eerlijk ben.

De volgende dagen speelt het onderwerp nog een paar keer door mijn gedachten. Ik bid erover en krijg er nieuwe gedachten over, die ik van mezelf niet ken. Ik geloof, dat God me aan het onderwijzen is. Daarna kan ik er rust bij vinden. Ik realiseer me nu dat ik graag begrepen en erkend wil worden. Juist door mijn dierbaren, in het bijzonder door mijn vrouw. Dit verlangen is erg sterk. Zo sterk zelfs dat ik er krampachtig in kan worden. Het moet! Ik kan niet zonder. Althans zo voelde het.
In deze dagen heb ik van God geleerd, dat liefde iets anders is dan elkaar volledig begrijpen. Dat klinkt nu wel voor-de-hand-liggend, maar ik had me dat nooit zo diep gerealiseerd. Nu wel. Wat me helder is geworden: God gebiedt ons niet om elkaar te begrijpen, maar om elkaar lief te hebben ….ook al begrijpen we elkaar niet.

Ik ben nu weer een paar weken op weg sinds deze confronterende les van God. Ik merk, dat het me geen moeite kost om zonder diepe erkenning van mijn vrouw te leven. Integendeel: mijn vrouw is opgelucht en ik voel me steviger in mezelf. Win-win. We zijn minder afhankelijk van elkaar en toch nog erg verknocht en verbonden. Misschien zelfs ietsje meer.